Grzegorz Skawiński - Me & My Guitar

Tegoroczna nowość, nawet z obecnego miesiąca. Miałem duże oczekiwania względem tej płyty. Spodziewałem się jakości zbliżonej do solowych albumów amerykańskich wymiataczy. Przecież Skawiński jest jednym z najlepszych gitarzystów i kompozytorów w tym kraju. Każdy zna hity ONA czy Kombii. Myślałem, że w końcu jakiś rodzimy muzyk nagra coś, co nie będzie przegrywało z muzyką z zachodu. Wyszło niestety jak zwykle.

Czar prysł gdy usłyszałem kawałek promujący:  Strenght To Carry On. Kompozycje nudną, nie wiem czemu wybraną na singiel. Brzmiącą trochę jak słaba kopia Dream Theater. Mam wrażenie, że to niedokończona wersja demo. Najgorsze zostawiłem na koniec: tragiczny, odpychający akcent.
Mimo obaw, postanowiłem przesłuchać cały album.

I znów porażka. Całość jest mniej więcej taka jak singiel. Nie mogę znieść angielszczyzny Skawińskiego i pozbyć się wrażenia, że zapatrzył się w Petrucciego. Nie ratują tego nawet znane osobistości jak Nergal czy Marek Napiórkowski, grający solówki w jednym z utworów. Do samej gry nie mogę się przyczepić, chociaż myślałem, że będzie więcej smaczków.

Płyta nie wnosząca nic w historię polskiej muzyki. Nie wróci już do mojego odtwarzacza. Szkoda, gdyż nazwisko naprawdę duże. Możliwe, że gdyby był to projekt instrumentalny dostałby lepszą recenzje. W tej chwili lepiej posłuchać Kombii.

1. Ship of Fools
2. New Better World
3. Last Thing
4. Me & My Guitar
5. Return To Innocence
6. Stratosphere
7. Strength To Carry On
8. 21-st Century Blues
9. Over The Mountain